Eindelijk vakantie!!!
Hoera!! Het is weer zo ver!! Eindelijk mogen we na lang wachten weer gaan genieten van een welverdiende vakantie op ons geliefde eiland Tenerife. Deze keer gaan we van maandag 3 december tot en met vrijdag 21 december, dus bijna 3 weken.Overigens hebben we het deze keer rustig aan gedaan. Dus we zijn niet zo veel op pad geweest en heb ik ook niet zo veel foto's gemaakt. Daarnaast zijn er ook foto's gemaakt met een GSM en die zijn beduidend minder van beeldkwaliteit.
De vliegreis leverde mede vanwege de-icing op Schiphol toch weer vertraging op van bijna 50 minuten.
 |
| Voorbeeld van de-icing van een KLM toestel |
Maar toen we eenmaal waren geland op de luchthaven Reina Sofia van Tenerife was het alleen nog even wachten op de koffers.
Vervolgens konden we de huurauto bij Autoreisen gaan ophalen. Deze keer eens geen Citroën C3 maar een Seat Ibiza. En het mag gezegd worden, deze auto rijdt toch een stuk scherper dan zo'n Franse schommelbak.
Na de Ibiza te hebben opgehaald konden we eindelijk naar ons appartement in Palm Mar.
Daar aangekomen even rustig de koffers uitpakken. Het appartement zag er weer pico bello uit, mede dankzij de goede zorgen van degene die tijdens onze afwezigheid altijd een oogje in het zeil houdt. OK, het is niet gratis, maar we krijgen wel bij aankomst een schoongemaakt appartement en terras. Dus we kunnen lekker meteen beginnen met vakantie houden. Afgelopen zomer is het erg droog en heet geweest op Tenerife en wat ik al had verwacht, onze nieuwe Bougainville heeft het helaas niet gered. Dus daar moet weer iets nieuws voor in de plaats gaan komen.
We kwamen nog wel even voor een wat minder leuke verrassing te staan. Omdat we de vorige keer wat last hadden van kleine mieren en deze niet konden worden aangepakt met de bekende lokdoosjes had ik een bus mierenpoeder gekocht.
Schijnbaar hadden ze zo met onze koffers lopen gooien (Samsonite schalenkoffer...) dat het deksel van een pot Calvé pindakaas (ja, die nemen we altijd mee) was gescheurd, én dat ook die bus mierenpoeder was opengebarsten. Gevolg was dat de hele koffer van Monique onder die troep zat. Alle kleding kon zo de was in en de rest moest allemaal worden schoongemaakt.
Gelukkig kon de pindakaas nog gewoon worden gebruikt...
 |
| Kunstleren jasje helemaal onder de mierenpoeder |
Maar dat was een klusje voor de volgende dag, nu eerst op naar restaurante Bahamas II en onze goede vriend Ventura.
Traditioneel beginnen wij onze vakantie altijd met een overheerlijke chuleton de res oftewel een T-bonesteak. Die komt hier altijd vers van de barbecue en wordt geserveerd op een z.g. sizzling plate met een gegrilde tomaat, wat wortelschaafsel en papas arrugadas. Daarbij een schaaltje mojo picón en wat grove patat. Niet echt een culinair hoogstandje maar het is dan ook een toeristenrestaurant.
 |
| Voor... |
 |
| ... en na. |
Het is wel duidelijk te merken dat de crisis hier ook hard heeft toegeslagen. Vroeger waren deze 'stukjes vlees met handvat' een heel stuk groter. Maar ook nu is het nog steeds een hele toer om hem helemaal op te krijgen hoor.
Na deze maaltijd is het altijd tijd voor koffie en een overheerlijke barraquito (koffie met gecondenseerde melk en Liqor 43) voor mij. En zoals gewoonlijk altijd ook een slokje 'van het huis', voor Monique een Baileys en voor mij deze keer een extra barraquito.
Tour del Teide
Nu komen we al zoveel jaren op Tenerife, maar toch staat een rit richting de Teide standaard op het programma. Dit blijft altijd een overweldigend gezicht en ook de hele route is geweldig om te zien, én voor mij om te rijden.Deze keer is het helemaal een speciale rit want zoals misschien bekend hebben er afgelopen zomer o.a. op Tenerife een aantal enorme bosbranden gewoed. Hierbij is erg veel van de kwetsbare natuur verloren gegaan. Dankzij de enorme inzet van de brandbestrijders, o.a. met blushelikopters en blusvliegtuigen en de ondersteuning van de plaatselijke bevolking kon erger worden voorkomen.
Onderstaand een impressie.
De grootste brand was tussen Vilaflor en Guía de Isora. Om een indruk te geven van de omvang hieronder een paar kaarten.
Maar ook in de omgeving van Santiago del Teide en El Tanque was het goed raak.
Veel mensen, waaronder ook bekenden van ons, moesten worden geëvacueerd, al dan niet tijdelijk. En heel veel landbouwgrond ging verloren.
Een groep mensen is een aantal dagen na deze bosbranden de bergen in geweest. Hieronder een impressie van wat zij zagen.
Het hele (Engelstalige) verslag van deze tocht is hier te lezen: http://tenerifenaturewalks.wordpress.com/2012/08/08/an-adventure-in-the-barranco-de-tagara-after-the-forest-fire/
Ook toen wij met de auto door dit gebied reden konden we nog duidelijk de zwartgeblakerde bomen zien, zelfs tot aan de rand van het Parque Nacional del Teide. Om eerlijk te zijn liet dit een diepe indruk op ons achter.
Altijd als wij in de buurt van de Teide komen hebben we een vaste stopplaats waar even gebruik van het toilet kan worden gemaakt en waar we vaak even een terrasje pakken. Ook deze keer wilden we hier even stoppen. Maar tot onze stomme verbazing bleek het gesloten te zijn en was tevens het hele terras ontruimd...
Hopelijk is dit alleen maar tijdelijk en is dit niet het gevolg van de huidige crisis.
Gelukkig is dit niet de enige optie (maar wel de gezelligste) en zijn we naar de concurrent schuin aan de overkant van de weg gegaan wat een safarigroep ook deed.
Terwijl Monique even binnen ging kijken ben ik wat foto's van de directe omgeving gaan maken waarbij het mij opviel dat de grond nog steeds vochtig was van de overvloedige regenval (en wat hoger sneeuwval) van de periode net voordat we op het eiland aankwamen.
Het was vandaag vast excursiedag want naast eerdergenoemde safarigroep waren er ook veel touringcars met toeristen te zien. En ja, nu eerdergenoemde uitspanning dicht was is het hier natuurlijk meteen een stuk drukker.
Overigens was vanaf hier de Teide goed te zien met nog wat sneeuwrestanten op de top.
Natuurlijk had Monique weer een stalletje gevonden waar allerlei lokale producten zoals mojo, cactusmarmelade en diverse soorten honing werd verkocht.
La Laguna
Roxana, de dochter van onze Spaanse vrienden op Tenerife studeert Engels aan de universiteit in La Laguna.
Omdat de universiteit best wel een eind verwijderd is van haar ouderlijk huis in Aguilas del Teide heeft zij een kamer in een huis vlakbij de universiteit. Haar ouders hadden besloten om haar op zondag met de auto naar La Laguna te brengen en hadden ons gevraagd of we zin hadden om mee te gaan. Konden we meteen haar optrekje zien.
Dus met ons allen in de Berlingo van haar ouders en op weg naar La Laguna. Wij zijn wel vaker die kant op geweest, immers IKEA zit daar ook, en dit is ook de snelste route als je aan de andere kant van het eiland wil zijn. Omdat ik normaal gesproken altijd zelf rij ben ik nooit in de gelegenheid om onderweg wat foto's te maken. Nou..., nu dus wel.
En ja, Tenerife kent ook diverse autotunnels.
El Chorillo, vlakbij Santa Cruz.
De afslag op de TF-1 naar La Laguna, even voor Santa Cruz.
 |
| Sneeuwman op het viaduct |
En IKEA... Dit is gelegen aan een gedeelte met een grote shopping mall.
Het universiteitsterrein. Helaas liep er net iemand door het beeld...
Nadat we de kamer van Roxana hadden gezien en haar spullen hadden afgeleverd zijn we nog even vlak naast IKEA op een terrasje wat gaan eten en drinken. Dit is echt een uitgaanscentrum voor studenten met een hele rij terrasjes en en ook een bioscoop. Ook zit hier Al Campo, een hele grote supermarkt.
Maar, zijn we op Tenerife, en waar gaan we zitten??? Inderdaad bij een shoarmatent...
Overigens verkrijgbaar bij de buren, een plank met voer van 1 meter lang...
Restaurante Bar Gela
Nadat we 's avonds weer terug waren uit La Laguna zijn we gezellig met elkaar uit eten geweest bij bar restaurante Gela in Arona. Dit is een typisch Spaans restaurantje waar je geen toerist tegen komt en waar wij erg graag op zondagavond carne de Cabra oftewel gemarineerd geitenvlees gaan eten, wat een specialiteit is van dit restaurant. Zeker een aanrader.
En als het eten op is mogen we graag nog even buiten een chupito (slokje van het huis) en een barraquito nuttigen.
 |
| De mannen... |
 |
| ... en de vrouwen |
 |
| Met vaste stamgast |
 |
| Is niet te zien hoor dat de mannen flink aan de lokale viño hadden gezeten |
Even een hapje eten bij Bahamas II
Als er sprake is van wat bewolking gaan we vaak even gezellig bij onze goede vriend Ventura bij Bahamas II wat eten.
Nadat we de auto in de parkeergarage om de hoek hadden gezet was het even een stukje lopen langs wat vergane glorie in Torviscas Bajo.
 |
| Puerto Colon |
 |
| Jaren geleden is er nieuwe bedrading aangelegd... |
 |
| Fañabe strand |
 |
| Op de achtergrond het eiland La Gomera |
 |
| Smile!!! |
En dan natuurlijk een koffie en een barraquito na. Heerlijk. We worden hier altijd zo verwend.
 |
| Vele soorten ijs |
 |
| Heerlijke taarten |
 |
| En een prachtig uitzicht op La Gomera |
Kerstballen in San Remo
Je ziet deze tijd ook overal kerstversieringen tevoorschijn komen. Maar dat zelfs een boompje in ons complex was voorzien van de nodige kerstballen had ik nog niet eerder gezien.
Tenerife wordt ook het eiland van de eeuwige lente genoemd. Nou, dat klopt wel want ook in december staat er van alles in bloei, ook in San Remo waar wij ons appartement hebben.
Vliegenoverlast
Toen we op Tenerife aankwamen merkten we dat het momenteel wemelt van de vliegen. De vorige keer hadden we er haast geen last van maar toen zag je tegen de avond hele hordes zwaluwen die op jacht waren naar al die vliegen. Nu zijn de zwaluwen zo'n beetje allemaal weggetrokken en is de overlevingskans dus veel groter met alle gevolgen van dien.Een methode om te voorkomen dat je zoveel vliegen binnen krijgt is het ophangen van een doorzichtige plastic zak gevuld met water. Vliegen schijnen hier om de een of andere reden bang voor te zijn.
Hier op Tenerife kom je dit bij de lokale gelegenheden nog wel tegen, maar veel mensen schijnen dit niet meer te weten.
Ook wij hebben het maar eens geprobeerd, en het schijnt wel te werken. We kregen nog wel vliegen binnen maar lang niet zo veel als daarvoor.
El Monasterio
El Monasterio nabij Los Realejos is zo'n locatie waar we ook altijd graag komen. Dit is een voormalig klooster waar nu allerlei restaurantjes zitten en waar je heerlijk kunt eten. Er is hier ook een hoop te zien en kan je genieten van een fantastisch uitzicht over de Orotovavallei richting Puerto de la Cruz.Een tijd geleden hebben we Jan en Marijke Kanninga uit Zaandam leren kennen die ook een eigen appartement bezitten in het leuke plaatsje Alcalá. De eerste contacten werden ooit gelegd via Facebook en spreken we altijd met hun hier af.
Je kan op een aantal verschillende manieren naar El Monasterio rijden. De snelste route is over de snelweg via La Laguna en Puerto de la Cruz wat ruim 1 uur rijden is. Nadeel van deze route is dat het erg druk met verkeer is en er niet zo veel te zien valt. Wij nemen deze route dan ook altijd als we weer van El Monasterio naar huis rijden. De andere routes lopen langs de Teide (2 verschillende routes) en via Santiago del Teide en Los Icod (waar de bekende Drakenbloedboom staat). Deze routes gaan allemaal door de bergen en duren heel wat langer. Maar het is dan wel volop genieten van de fantastische natuur van Tenerife.
Wij kozen ervoor om via de Teide te gaan en dan via La Orotava naar El Monasterio te rijden. Nadeel van deze route is dat wanneer je traag verkeer treft het erg moeilijk is om dit te passeren. Nou..., we hebben dat deze keer geweten... In plaats van iets meer dan 2 uur rijden deden we er nu 3 uur over... Maar gelukkig kwamen we toch nog op tijd aan waar Jan en Marijke al op ons stonden te wachten.
Nu werd het tijd om gezellig bij te kletsen én om een lekker hapje te gaan eten. In een vorige blog heb je kunnen lezen dat je hier overheerlijke pato al horno oftewel eend uit de oven kunt eten. Nou, voor ons was het al duidelijk, wij gingen weer aan de eend hoor. Jan en Marijke wilden wel eens iets anders van de uitgebreide menukaart proberen. Zij gingen voor een zeetong. Nou, die was ook zeker niet verkeerd, het waren beste vissies... Maar eerst een salade vooraf.
 |
| Pato al horno |
 |
| Heerlijk grote zeetong |
Het was weer een geslaagde dag en we hadden weer heerlijk gegeten. Ook wordt er wat afgekletst en voordat je er erg in hebt is het al laat in de namiddag. Jan en Marijke gingen op de terugweg nog even langs IKEA in La Laguna om een lapje stof en waxinelichtjes te halen, en wij gingen ook over de snelweg weer terug naar Palm Mar. De volgende vakantie in mei 2013 doen we dit zeker weer over. O ja, Monique heeft natuurlijk ook deze keer weer overheerlijke pan de Plátano, een soort van cake met banaan, meegenomen.
Snacken
Omdat we altijd pas rond 20:30 uur gaan eten nemen we in de namiddag vaak een snack. Dat kan wat queso semicurado de cabra, geitenkaas wat zo'n 60 dagen gerijpt heeft, zijn. Het liefst Maxorata kaas, die is zo lekker. Ook lekker wat plakjes chorizo Iberico suave, wat een erg lekkere chorizoworst is.
Ook bakken we wel eens een lekker worstje, zoals in eerdere blogs is te lezen. Ook is af en toe een lekkere hot dog niet te versmaden als we echt trek hebben. En dan natuurlijk een heerlijk koud biertje erbij.
Ook nemen we wel eens van die Spaanse croquetas con jamon of con setas oftewel kroketjes gevuld met ham of paddestoelen. Die dingen kunnen naast frituur ook in de koekenpan. Nadeel van de koekenpan is dat ze nooit lekker krokant worden en vrij vet zijn. Dus toen we eerder deze vakantie in La Lagune waren hebben we bij Al Campo een kleine friteuse gekocht.
 |
| Voorbeeldfoto croquetas con jamon |
Regen!!
Het gebeurt niet vaak, maar we hadden zowaar een regenbui van een half uurtje... Op zich niet zo erg want het is wel lekker verfrissend.
Ook nog nooit eerder gezien op Tenerife, een regenboog. En nog wel een dubbele ook.
Donkere lucht boven Palm Mar...
Mensen vragen mij vaak of het nog een beetje lekker warm is in december. Nou..., temperaturen boven de 40 graden Celsius in de zon komt regelmatig voor hoor. En ook in de schaduw is het nog heerlijk warm, minimaal een graad of 23. Wel hadden de deze keer wat last van een fris windje waardoor het 's avonds aardig kon afkoelen tot wel een graad of 16... Dus dan een vestje of zo mee.
Helaas hield de temperatuurmeter het voor gezien. Nu komen in ons restaurant altijd van die dove personen die allerlei prullaria zoals aanstekers, zaklantaarntjes en ook deze temperatuurmeters verkopen. Dus de volgende keer maar weer een nieuwe van een dove kopen voor 5 Euro.
Bahamas II is ons vaste eettentje en we komen hier al jaren. Dan leer je ook een hoop toeristen kennen die elk jaar weer terug komen. Dus niet verwonderlijk dat we vaak worden aangesproken.
 |
| Even slap lullen met een stel Denen... |
Lo Nuestro
Een aanrader om te gaan eten is restaurante Lo Nuestro in Buzanada. Wij komen al jaren in dit typisch Canarisch restaurant. Het eten is er erg goed en ook is het personeel wat er al jaren werkt erg vriendelijk.
Meestal nemen we typisch Canarische gerechten als we hier zijn. Ook deze keer namen we eerst wat queso frito, dat is gefrituurde puntjes geitenkaas. Ook namen we deze keer morcilla dulce. Dit is een zoete bloedworst met rozijnen, amandelen en ook amandelspijs er in. Dit wordt gebakken en in plakjes geserveerd. Wij vinden het heerlijk. Hieronder twee voorbeeldfoto's.
 |
| Queso frito con mermelada |
 |
| Morcilla dulce |
Als hoofdgerecht besloten we nu maar eens een chateaubriand te nemen. Dat hadden we hier nog nooit geprobeerd. Op een gegeven moment werd er een soort van karretje met een gasbrander erop naast onze tafel gereden en even later werd de chateaubriand gepresenteerd. Rauw... Vervolgens werden er een aantal plakken afgesneden en op die gasbrander gebakken (uiteraard werd er wel eerst gevraagd hoe we het vlees wilden hebben). Voor ons nieuw want wij zijn gewend een bereid stuk vlees te krijgen wat bij je tafel wordt gesneden.
Gedurende de maaltijd werd dit ritueel een aantal keren herhaald zodat je niet met afgekoeld vlees kwam te zitten. We vonden het erg lekker. Natuurlijk een lekker flesje viño tinto Marqués de Cáceres erbij, heerlijk.
Helaas zijn de foto's van wat mindere kwaliteit. We hadden hier van tevoren niet op gerekend en hadden alleen een GSM bij ons.
Aan alles komt een eind
De laatste dagen hebben we niet veel gedaan. Lekker een beetje lui op het bedje liggen lezen. Wel had ik een z.g. watertimer meegenomen uit Nederland om een automatisch bewateringssysteem aan te leggen. Dat ging dus even niet lukken... Ik kon onmogelijk zien welek maar sleutel ik nodig heb om de boel bij de kraan los te maken. En om nu een complete set te gaan kopen wat je nooit meer gebruikt ging me toch even te ver.Dus de volgende keer neem ik een set steeksleutels mee en dan ga ik daar mee aan de slag.
Nu bij Bahamas II nog wat gekke bekken trekken en een kerstversiering op ons kop wat we in een melige bui van een z.g. lookie-lookie-man hadden gekocht.
En dan zit ook deze heerlijke vakantie er weer op. We hebben weer heerlijk genoten, geen lekke banden zoals de vorige keer, weinig gedaan, lekker gegeten en weer een lekker kleurtje opgedaan. Kortom...., reden genoeg voor een welverdiende herhaling in mei 2013.
Rest ons om iedereen een goed en gelukkig 2013 toe te wensen.
TOT DE VOLGENDE KEER!!!
